Berichten in de categorie 'Zonder categorie'
Het debat over de kredietoverschrijding leverde voor ramptoeristen misschien niet het gewenste effect op; geen nieuwe motie van wantrouwen, toenadering tussen raad en college. Maar ook al kwam de bal niet op de stip te liggen, er waren toch veel winnaars in het debat.
Winnaars zijn de vier oppositiepartijen die in mei nog een motie van wantrouwen indienden, maar gisteren hun zin kregen, omdat het college na de kramp van het voorjaar nu uit een ander vaatje tapte. Doorleefde woorden uit de collegebankjes over de impact van de rapporten, de erkenning van de positie van de raad en de benodigde veranderingen binnen het college zelf.
Maar ook een raad die met een motie vanuit de coalitie (PvdA/SP) en één vanuit de oppositie (D66/CDA/VVD) duidelijk zijn positie afbakent en er in het vervolgtraject bovenop zit. Het college heeft eieren voor z’n geld gekozen, omdat men ook wel inzag dat de cultuurverandering, waarvan het rapport de noodzakelijkheid uitschreeuwt, niet tot stand kan worden gebracht met een raad die zich niet serieus genomen voelt.
En de dienst is een winnaar, omdat bijna iedereen in het debat aandacht schonk aan de conclusie van Andersson, dat in de loop van de tijd de nadelige kanten van een sterke ontwikkeldienst de boventoon zijn gaan voeren, terwijl diezelfde dienst de stad zichtbaar veel goeds heeft bewezen.
En Geert Spieker (Stadspartij) is een winnaar, niet alleen omdat hij de grap van de avond had (hij als verandermanager voor de PvdA-fractie), maar ook omdat hij zich realiseerde dat een motie van wantrouwen bij deze opstelling van het college eigenlijk niet kon. Hij moest even schakelen, maar kwam er uit op een manier die zijn achterban zeker kan waarderen.
Een echte win-winsituatie dus? Nee, de echte winst moet nog komen, want met een geslaagd debat heb je nog geen cultuurverandering te pakken. Dit zal nog moeilijk genoeg worden en de vorderingen worden met een vergrootglas gevolgd. Het college staat na de kwesties Hortusbuurt en het Europapark op scherp; in het stadhuis én bij de buitenwacht. Met de Brugwachter II dient zich de eerste testcase al aan, en vele zullen nog volgen. Winnen doen we in de stad pas allemaal als er nu echt een trendbreuk zichtbaar wordt.
Reageer december 20th, 2007
De discussie over de kredietoverschrijding bij het Europapark krijgt een bizarre wending. Waren er voor de zomer in het raadsdebat nog enkele kritische opmerkingen over de dienst RO/EZ, maar kreeg het college een motie van wantrouwen aan de broek, nu lijkt het wel net andersom: het onderzoek heet nu vooral onderzoek RO/EZ en als er wat wordt gedaan aan de informatievoorziening door de diensten, de planning en control en de cultuur en werkwijze en cultuur binnen de dienst RO/EZ dan is alles pais en vree. Kerst is vroeg dit jaar!
De bovenstaande opsomming heb ik niet zelf verzonnen, maar staat in de brief van het college die als reactie is geschreven op het onderzoeksrapport. Al in een eerdere weblog heb ik erop gewezen dat het college in zijn inzet geen enkele aandacht besteedt aan de informatievoorziening door het college aan de raad.
Vanaf het moment van verschijnen van het rapport, met name het onderzoek naar de cultuur binnen de dienst, is de focus verschoven van de rol van het college naar die van de dienst. De aanbevelingen geen koppen te laten rollen, de verandermanager, de eventuele splitsing in ontwikkeling en beheer hebben de meeste aandacht getrokken. Bewijs hiervoor is de insteek van de pers: het Dagblad stelt zichzelf de vraag wie de verandermanager moet worden en de Gezinsbode concludeert dat de crisis is bezworen omdat er consensus bestaat over benodigde maatregelen bij de dienst.
Hebben we het dan in het voorjaar helemaal bij het verkeerde eind gehad? Hebben we de motie van wantrouwen dan verkeerd geadresseerd? Uiteraard niet. Zoals in elk fatsoenlijk bestuurlijk debat over welk probleem dan ook in de gemeentelijke organisatie is het college het aan te spreken orgaan. Want het college is voluit verantwoordelijk voor de ambtelijke organisatie, wat daar ook van zij.
En dan wordt het debat ook weer interessanter. Dan zijn de gebreken in de informatie van de dienst naar het college opeens ook gebreken waar het college op aan te spreken is. Dan is ook niet meer het onderdeel van Hans Andersson het meest prominente onderdeel van het onderzoek, maar dat van Leendert Klaassen, waar het ging om de informatievoorziening van het college aan de raad.
Dan gaat het debat gewoon weer over de kredietoverschrijding, het budgetrecht van de raad en onderling vertrouwen. En was ‘vertrouwen’ ook niet het sleutelwoord in het debat in het voorjaar?
1 reactie december 12th, 2007
Het is de laatste tijd een repeterende uitspraak van het college: “Gelukkig is vast komen te staan dat het niet expres is gebeurd!” Dit doet me denken aan mijn prille kinderjaren. Want als ik als kind iets deed wat niet mocht, zei ik altijd tegen mijn moeder: “Maar ik deed het niet expres!” Haar antwoord was steevast: “Nee, dat moest er nog eens bijkomen!”En zo is het hier ook. Wat heb ik eraan dat burgemeester Wallage over de uitglijer van wethouder Verschuren (SP) zegt dat er gelukking niet bewust is gelekt? Wat heb ik en wat heeft de buurt eraan als het college in zijn brief over het onderzoek Hortusbuurt stelt dat er geen opzettelijke fouten zijn gemaakt? Wat koop ik ervoor dat het college bij het onderzoek naar de kredietoverschrijding bij het Europapark onderstreept dat de informatie niet bewust is achtergehouden?
Helemaal niets natuurlijk en het is ook een dooddoener van jewelste. Bij een bestuurlijke benadering is het uitgangspunt altijd dat de intenties van betrokkenen goed zijn geweest. Dat je intussen scherp blijft voor eventuele aanwijzingen voor het tegendeel, wil niet zeggen dat je mensen van bewust handelen beticht.
En bij de discussie over de kredietoverschrijding ging het daar ook helemaal niet om. Het enkele feit dat de dienst het college veel te laat over de oplopende kredietoverschrijding heeft geïnformeerd, en het enkele feit dat het college nadat het hem gemeld was nog drie weken wachtte met het informeren van de raad, was al meer dan genoeg aanleiding voor een fel debat, uitmondend in een motie van wantrouwen.
De echte boodschap van het rapport is dat de oppositie op dat moment goed zat. Er is inderdaad, zo hebben ook de onderzoekers vastgesteld, sprake van een scheefgroei binnen de dienst, die jarenlang in de luwte heeft kunnen werken, gesteund door een vanzelfsprekende sociaal-democratische rugdekking uit het Stadhuis. En die combinatie heeft de stad jarenlang veel opgeleverd, maar begint nu scheuren te vertonen door een veranderende tijdgeest.
Andersson stelt in zijn onderzoek heel duidelijk vast dat de dienst en het college de tekenen des tijds niet hebben verstaan en dat de ontegenzeglijke voordelen van gouden formule van weleer nu niet meer opwegen tegen de nadelen. Want ik weet zeker dat veel mensen in de stad ook herkennen dat de communicatie met de buitenwereld aan verbetering toe is. De luiken moeten (verder) open, er is te lang onder één hoedje gespeeld, er waren teveel een-tweetjes tussen Zuiderdiep en Grote Markt.
Terug naar het college. In zijn collegebrief over het onderzoek geven ze aan de bevindingen te herkennen en de conclusies te delen. Het onderwerp informatievoorziening omschrijft het college als: “de informatievoorziening van diensten naar college en raad”. Ik vind het echt niet te filmen dat het college hier de eigenstandige rol van informatievoorziening van college naar de raad wegmoffelt, alsof Klaassen hier niet uitgebreid over heeft gerapporteerd. Natuurlijk had hier ook moeten staan de informatievoorziening van college naar raad. Het zal wel weer niet expres zijn.
5 reacties december 5th, 2007
Het is nog niet eens zo heel lang geleden, dat toenmalig raadslid Peter Verschuren (SP) stelde dat voor aanpak van de Noordwand van de Grote Markt ‘een likje verf’ voldoende was. Op het moment dat in het Noordwanddossier slagen worden gemaakt, komt ook naar buiten dat dezelfde Verschuren, in zijn rol als SP-wethouder, zelf wel een likje verf kan gebruiken.
“SP-wethouders komen niet uit de verf”, is de conclusie van het onderzoek naar de waardering van de wethouders Jannie Visscher en Peter Verschuren. Prima vakwethouders, maar niet direct herkenbaar als SP’ers, zo valt het herkenbare oordeel van de plaatselijke SP-voorzitster te omschrijven.
Nog maar eens een keer: ik vind het heel sterk van de SP dat ze zo’n onderzoek organiseren en ook naar buiten brengen. Als je dit afzet tegen de manier waarop de landelijke SP-partijtop met kritische leden omgaat, is de insteek van de Groningse afdeling een verademing.
De vorm is dus goed, maar de inhoud is wel een probleem. Het is een publiek geheim dat de SP zo graag in het college wilde, dat ze veel van de eigen punten hebben laten vallen. En ook de inhoud van hun portefeuilles staat niet dagelijks in het brandpunt van de politieke aandacht. Goed werk buiten de spotlights levert niet veel punten op bij de achterban, en dat laat dit onderzoek ook zien.
De vraag is dan of en hoe lang de SP met deze situatie genoegen neemt. Want ook bij de begrotingsbehandeling kon de eennagrootste fractie in de raad weinig potten breken. De PvdA stelde, overigens met hulp van de VVD en de Stadspartij, enkele voorstellen uit haar werkconferentie veilig en GroenLinks zag, tot groot genoegen van fractievoorzitter Drewes de Haan, dat de begroting die door de eigen wethouder was voorbereid nagenoeg ongeschonden de eindstreep haalde.
Maar de marsroute van Jan Marijnissen voor de grotere steden is nog steeds mogelijk: zorg dat je in het college komt en blijft, houd je de eerste jaren koest en ga pas het laatste jaar los. Het lijkt er dus op dat het verfblik nog even gesloten blijft.
1 reactie november 24th, 2007
Je zag het al een tijdje aankomen: de moties van de raad worden door het college van een antwoord gezien, alsof het schriftelijke vragen zijn. Tot nu toe waren de effecten alleen merkbaar binnen de kaasstolp van het Stadhuis, maar het antwoord op de motie om geen reclamebelasting in te voeren heeft straks ook extern effect.
In de afgelopen raadsvergadering is er een kort, maar vinnig debat gevoerd over de brief over de reclamebelasting die precies op die dag (14-11) binnenkwam. Achtergrond: bij de bespreking van de bezuinigingsvoorstellen had de raad eerder bij motie uitgesproken geen reclamebelasting te willen invoeren.
In de brief van 14-11 laat het college weten dat de inschatting van de kosten vrij ruim is geweest en dat het echt niet de bedoeling is om kleine makelaarsborden (u weet wel, die in de tuin staan) te belasten. In het eerste kwartaal van 2008 komt er een alternatief voorstel.
Op zich niks aan de hand natuurlijk, en de burgemeester gaf ook treffend aan hoe de formele verhoudingen liggen, maar van de manier waarop wethouder Dekker met deze materie omging, gingen bij mij mijn nekharen recht overeind staan.
Want ik weet ook wel dat de raad nog een nieuw voorstel krijgt en daar dan over kan besluiten en ik weet ook wel dat het college de bevoegdheid, ja zelfs de plicht heeft om de uitvoerbaarheid van moties te beoordelen, maar het gemak waarmee de stellingname van de raad opzij werd gezet was stuitend.
Er is nu eenmaal wel degelijk verschil tussen schriftelijke vragen die door één of meer raadsleden worden gesteld en een standpunt dat wordt ingenomen door de meerderheid van de raad. Als dat verschil wegvalt, treedt motie-inflatie op en kunnen we de raad voortaan beter schriftelijk afdoen.
Wat het college betreft, blijft de reclamebelasting dus nog een mogelijkheid, waar eerst ondernemers en daarna doorvertaald ook klanten last van zullen krijgen. Mij lijkt de stellingname van de raad, nu en in maart 2008, helder.
2 reacties november 21st, 2007
Volgend bericht
Vorig bericht