Berichten in de categorie 'Zonder categorie'
De ringweg, en dan vooral de zuidelijke ringweg, is ‘hot’. Het CDA in de Tweede Kamer roert zich tegen minister Peijs (CDA) en ook onze eigen Tonnis Musschenga (CDA) wil wel een stap harder lopen om een verkeersinfarct rond de Stad te voorkomen. Is het bij iedereen hot? Nee, het CDA-loze college van B&W in Groningen loopt nog niet zo hard.
CDA Tweede Kamerlid Jan Mastwijk heeft zich erin vastgebeten: er moet en er zal geld komen voor de aanpak van de zuidelijke ringweg. Via een motie die hij aan de andere grote partijen heeft gestuurd wil hij een meerderheid voor deze kwestie organiseren. Hulde! Na de stellingname voor de snelle treinverbinding is dit de tweede keer dat het CDA in Den Haag zich hardmaakt voor de terechte bereikbaarheidswensen van het Noorden, waar anderen afhaken.
En ook provinciaal vindt Mastwijk gehoor. Gedeputeerde Tonnis Musschenga (CDA) heeft wel oren naar een versnelde aanpak van de zuidelijke ringweg, omdat GS ook wel inzien dat nu niet ingrijpen op korte termijn zal leiden tot (nog) meer files en (nog) minder doorstroming. Want naast de bekende problemen op de A28 (vanuit Assen) en de westelijke A7 (vanaf Drachten) krijgt nu ook de oostelijke kant van de A7 (vanaf Hoogezand) met steeds meer files te maken.
En lokaal dan? In de begrotingsvoorstellen voor 2007 wordt niet bar veel geld uitgegeven aan autoinfrastructuur. Is ook niet te verwachten van een college waarin GroenLinks-wethouder Dekker zowel over het asfalt als over het geld gaat. De fietsers worden goed bedeeld, de bussen moeten van de Grote Markt, allemaal heel aardig, maar daar los je de toenemende bereikbaarheidsproblemen van de Stad niet mee op.
Overigens zal het college wel weer naar het kabinet verwijzen, zoals zo vaak. Juist dat probleem gaat de motie van Jan Mastwijk oplossen, als de Pvda en de VVD in Den Haag de Groningse wensen tenminste ook serieus nemen.
Reageer november 1st, 2006
Gisteren heb ik het kieskompas (www.kieskompas.nl), het intelligentere broertje van de Stemwijzer gedaan. Geen verrassingen hoor, in het kwadrant kwam ik precies op ‘CDA’ uit. Interessanter was dat het kieskompas ook aangaf waar ik het beste niet op kan stemmen: “U bent het verst verwijderd van de standpunten van GroenLinks”. En dat zet je toch aan het denken…
Ik heb de laatste tijd namelijk best goede ervaringen met GroenLinks. Neem nou de discussie over het asbest in de Oosterpoort. Daar refereerde GroenLinks-fractievoorzitter Drewes de Haan aan een eerder debat waarin wij beiden tot de conclusie kwamen dat steeds meer mensen een risicoloze samenleving eisen, dat die samenleving niet haalbaar is en dat het ook onwenselijk is als overheid daarnaar te streven. Een mooi principieel bestuurlijk geluid, dat daardoor tegelijkertijd niet altijd even populair zal zijn bij dat deel van onze burgers, dat risico’s graag zo veel mogelijk door de overheid afgedekt ziet. Een opvatting ook die niet alleen van pas komt bij kwesties als de Oosterpoort, maar ook z’n waarde kan hebben in de discussie over de beveiliging van de Martinitoren.
En we hebben beiden de wens de geluidsoverlast door auto’s in de Nieuwstad tegen te gaan. Ik geloof dat onze opvattingen over prostitutie niet atijd op één lijn liggen, maar in deze kwestie hebben we elkaar gevonden. GroenLinks wil de auto’s in de Nieuwstad verbieden omdat ze auto’s eigenlijk het liefst helemaal zouden verbieden, en wij zijn van mening dat we ook met de andere bewoners van de Nieuwstad, jong en oud, rekening moeten houden.
Wat moet ik dan met het advies van het Kieskompas om mijn heil vooral niet te zoeken bij GroenLinks? Ach, ik weet toch al wat ik ga stemmen; laat ik deze partij en haar sympathieke volksvertegenwoordigers dan pragmatisch benaderen en hen links laten liggen als ze weer eens doorschieten in hun wens de hele stad tot een natuurgebied te maken, en hun steun koesteren als ze goede ideeėn over risico’s en geluid met ons delen.
3 reacties oktober 27th, 2006
Een halfjaar links bestuur was afgelopen vrijdag voor de Gezinsbode reden om eens met toen formateur en nu wethouder Frank de Vries te praten. Natuurlijk gaat alles goed volgens de Vries, hij was zelfs ’content’. Geen verrassingen zover. Maar hij zegt ook dat, anders dan de oppositie zou beweren, de neuzen dezelfde kant opstaan. Het blijft natuurlijk een raadsel waar hij zo ‘content’ mee is (wat is er tot nu toe nou eigenlijk gepresteerd?), maar dat over die neuzen slaat echt alles.
Dat het met de SP ‘prima besturen is’, heb ik ook gemerkt. Met de SP-wethouders Verschuren en Visscher valt tenminste te praten, ze geven het toe als ze foutzitten (waren we ook lang niet altijd gewend) en komen regelmatig met voorstellen waar je ook als niet-linkse oppositiepartij een heel eind in mee kan gaan.
En als het CDA al goed met de SP-wethouders kan opschieten, dan moeten de wethouders van PvdA- en GroenLinkshuize dat ook kunnen. Tot zover klopt het neuzenverhaal van De Vries. Maar er is nog een andere werkelijkheid, namelijk het feit dat je het colllege nooit los kunt zien van zijn steun in de raad. Het door De Vries aangehaalde voorbeeld van het Blauwe Dorp heeft geen problemen veroorzaakt bij het SP-smaldeel in het college, maar iedereen weet dat het wel sporen heeft getrokken in de SP-fractie in de raad.
Het ‘pure powerplay’ zoals D66-collega De Wilt het uitdrukte, wordt namelijk daar uitgevochten. Natuurlijk, de neuzen van Verschuren en Visscher staan dezelfde kant op als die van De Vries, maar juist daardoor legt Rosita van Gijlswijk met haar gedreven ploeg het keer op keer af tegen het machtsblok van de PvdA.
Overigens: dat is een keuze. Het SP landelijk heeft er belang bij salonfähig te worden en te blijven, dus in die plaatsen waar het SP in het college zit, zullen de wethouders zich niet al te veel roeren. Verschuren en Visscher zitten op rozen, Van Gijlswijk loopt op eieren.
Terug naar De Vries. Kun je content zijn over het eerste halfjaar? Ja, het college heeft de eerste 6 maanden zonder grote plannen maar ook zonder grote missers doorstaan. En die neuzen dan? Kijk maar eens tijdens een raadsvergadering of de neuzen van de SP-wethouders en de SP-fractie dezelfde kant opstaan. De komende begrotingsbehandeling is een mooie gelegenheid voor een neuzentest.
6 reacties oktober 23rd, 2006
Toevallig (bestaat dat?) ben ik dit begrip de afgelopen dagen drie keer tegengekomen: (geen) vertrouwen in de overheid. Eén van de meest gebruikte, maar ook één van de meest misbruikte kreten van de laatste tijd. Gebracht als algemeen beginsel, vaak gebruikt om de eigen politieke wensen kracht bij te zetten.
De eerste keer was bij een eigen CDA-bijeenkomst in De Wolthoorn. Daar ging het onder andere over de rol van ‘vertrouwen’ in de verkiezingscampagne. Hoeveel vertrouwen hebben kiezers in Balkenende of Bos, en hoe komt dat? En ook: wat is de verhouding tussen een gevoel van vertrouwen, gebaseerd op je goede resultaten van de afgelopen tijd en het naar voren brengen van je concrete actiepunten voor de komende vier jaar?
De tweede keer was afgelopen woensdag bij de discussie in de raad over het Helperdiep. Het Wijkcomité Helpman en ook individuele bewoners voelen zich niet serieus genomen door de overheid, gezien de gang van zaken rond één van de vele bestemmingsplannen die rond het Helperdiep van kracht zijn en de bouwplannen die daardoor mogelijk zijn. Verschillende fracties, waaronder het CDA, hebben hier de vraag naar het vertrouwen in de overheid gekoppeld. Wethouder Frank de Vries (PvdA) gaf ruiterlijk toe dat de gang van zaken geen schoonheidsprijs verdient en kon zich ook voorstellen dat het voor de omwonenden ‘een lastig verhaal’ is. Tegelijkertijd gaf hij wat ons betreft overtuigend aan dat wijziging van het bestemmingsplan wegens de te verwachten schadeclaims geen begaanbare weg was. Hoewel het altijd verleidelijk is om desondanks pragmatisch een oppositiemotie te steunen, hebben we dat vanwege onze inhoudelijke afweging toch niet gedaan.
De derde keer dat het vertrouwen in de overheid aan de orde kwam, was in de landelijke discussie over de Schipholbrand. Een kamerlid van één van de linkse oppositiepartijen stond met verve te vertellen dat het kabinet moet toegeven dat de overheid gefaald heeft, omdat anders het vertrouwen in de overheid in het geding komt. En misschien heeft hij nog wel gelijk ook. Maar als je weet dat hetzelfde kamerlid ook in de top van de kandidatenlijst van zijn partij staat en dat we over 5 weken verkiezingen hebben, dan vermoed ik toch dat er ook andere belangen een rol zouden kunnen spelen.
Is dat dan erg? Nee, it’s all in the game zou ik zeggen. Als oppositiepartij herkennen wij dat. En toch hebben we bij het Helperdiep geen puur pragmatische keuze willen maken. Je moet ook kunnen staan voor de moties die je ondersteunt. Misschien wel slecht voor ons oppositieprofiel, maar we vertrouwen erop dat we het er zelf langer mee volhouden.
2 reacties oktober 19th, 2006
Ook als coalitiepartij blijft de SP actief. Onlangs was er een oploop in Selwerd, om de situatie ter plekke te bekijken na klachten over verloedering, die het gevolg zou zijn van de wijkvernieuwing in Vinkhuizen en Paddepoel. Pikant, want ook SP-wethouder Peter Verschuren, die als raadslid niet zoveel ophad met de wijkvernieuwing, was er bij.
Verschuren kwam en zag, net als de andere aanwezigen, dat bepaalde delen van Selwerd de laatste tijd in een negatieve spiraal zijn terechtgekomen. Een steeds eenzijdiger samenstelling van de bevolking, toenemende verloedering, wie weg kan, gaat ook weg.
Is dat het gevolg van de succesvolle, maar steeds door de SP bestreden wijkvernieuwing in naburige wijken als Vinkhuizen en Paddepoel? Dat zou best kunnen. Het is helemaal niet gek te veronderstellen dat verbeteringen in de ene wijk leiden tot verpaupering in een andere. En dat is ook geen verrassing. Want toen we wijken gingen aanwijzen waar we met extra energie aan herstructurering zouden gaan werken, heeft het CDA al voorspeld dat dat ten koste zou kunnen gaan van wijken die het niet tot prioriteitswijk hadden geschopt. Voor ons geen reden om tegen de wijkvernieuwing te zijn, maar wel om dit gevaar aan de orde te stellen. Dat hebben wij destijds gedaan en we kregen in ieder geval met de mond beleden steun: “Ja, daar gaan we natuurlijk op letten.”
Nu terug naar Selwerd. Voor je het weet, is de situatie daar zo verslechterd dat het vanzelf alsnog een prioriteitswijk wordt. En dat is dan ook wat Verschuren nu voorstelt: dan daar ook maar herstructurering. Nee, natuurlijk niet zoals de PvdA dat altijd doet, maar in een milde SP-variant. Maar ook in deze variant zullen er altijd weer naburige wijken zijn die de negatieve gevolgen van deze herstructurering zullen voelen. Het probleem schuift zo steeds iets verder op.
Ik vraag me af of we het bij Selwerd niet eerder hebben laten liggen. Hadden we, door Selwerd iets meer aandacht te geven, niet dit soort keuzes kunnen voorkomen? Dat er in Selwerd iets moet gebeuren is duidelijk, en daar steunen we de SP ook in. Selwerd verdient deze aandacht. Maar laten we deze ervaring met ‘collateral damage’ van de wijkvernieuwing gebruiken om te kijken of we andere buurten en wijken een vergelijkbaar lot kunnen besparen.
6 reacties oktober 10th, 2006
Volgend bericht
Vorig bericht