Vertrouwen in de overheid
Toevallig (bestaat dat?) ben ik dit begrip de afgelopen dagen drie keer tegengekomen: (geen) vertrouwen in de overheid. Eén van de meest gebruikte, maar ook één van de meest misbruikte kreten van de laatste tijd. Gebracht als algemeen beginsel, vaak gebruikt om de eigen politieke wensen kracht bij te zetten.
De eerste keer was bij een eigen CDA-bijeenkomst in De Wolthoorn. Daar ging het onder andere over de rol van ‘vertrouwen’ in de verkiezingscampagne. Hoeveel vertrouwen hebben kiezers in Balkenende of Bos, en hoe komt dat? En ook: wat is de verhouding tussen een gevoel van vertrouwen, gebaseerd op je goede resultaten van de afgelopen tijd en het naar voren brengen van je concrete actiepunten voor de komende vier jaar?
De tweede keer was afgelopen woensdag bij de discussie in de raad over het Helperdiep. Het Wijkcomité Helpman en ook individuele bewoners voelen zich niet serieus genomen door de overheid, gezien de gang van zaken rond één van de vele bestemmingsplannen die rond het Helperdiep van kracht zijn en de bouwplannen die daardoor mogelijk zijn. Verschillende fracties, waaronder het CDA, hebben hier de vraag naar het vertrouwen in de overheid gekoppeld. Wethouder Frank de Vries (PvdA) gaf ruiterlijk toe dat de gang van zaken geen schoonheidsprijs verdient en kon zich ook voorstellen dat het voor de omwonenden ‘een lastig verhaal’ is. Tegelijkertijd gaf hij wat ons betreft overtuigend aan dat wijziging van het bestemmingsplan wegens de te verwachten schadeclaims geen begaanbare weg was. Hoewel het altijd verleidelijk is om desondanks pragmatisch een oppositiemotie te steunen, hebben we dat vanwege onze inhoudelijke afweging toch niet gedaan.
De derde keer dat het vertrouwen in de overheid aan de orde kwam, was in de landelijke discussie over de Schipholbrand. Een kamerlid van één van de linkse oppositiepartijen stond met verve te vertellen dat het kabinet moet toegeven dat de overheid gefaald heeft, omdat anders het vertrouwen in de overheid in het geding komt. En misschien heeft hij nog wel gelijk ook. Maar als je weet dat hetzelfde kamerlid ook in de top van de kandidatenlijst van zijn partij staat en dat we over 5 weken verkiezingen hebben, dan vermoed ik toch dat er ook andere belangen een rol zouden kunnen spelen.
Is dat dan erg? Nee, it’s all in the game zou ik zeggen. Als oppositiepartij herkennen wij dat. En toch hebben we bij het Helperdiep geen puur pragmatische keuze willen maken. Je moet ook kunnen staan voor de moties die je ondersteunt. Misschien wel slecht voor ons oppositieprofiel, maar we vertrouwen erop dat we het er zelf langer mee volhouden.
2 reacties oktober 19th, 2006