Fietsoptimisme
Gisteren hebben we in de raadscommissie het fietsbeleid voor de komende jaren vastgesteld. Veel lof voor wethouder Karin Dekker (GL) vanwege de goede voorstellen, maar ook omdat het publiek de kans heeft gekregen én gegrepen om hier direct invloed op uit te oefenen. Het CDA zag ook veel zijn eerder gedane voorstellen (bijv. het fietspad langs de Plataanbrug, verbetering van de fietspaden langs de Eikenlaan en het inzetten van mobiele fietsenstallingen in de binnenstad) terug. Geen vuiltje aan de lucht? Nee, het venijn zat weer in de staart.
Mooie discussie, over het fietsbeleid. Moedige en geslaagde poging ook om de Stadjers in het spel te betrekken. Wat Karin Dekker met haar ambtelijke ondersteuning hier voor elkaar hebben gekregen, daar kunnen andere wethouders een voorbeeld aan nemen!
En er wordt de komende jaren goed werk verricht. Niet zozeer veel nieuwe ideeën, maar meer het uitwerken van bestaande plannen waar eerder geen geld voor was. Zo krijgt Groningen een kwalitatief hoogwaardiger fietspadennetwerk, en kunnen we serieus meedingen naar de titel Fietsstad 2007. Steun dus voor dit collegebeleid.
Nu hebben fracties in de raad, als het om fietsen gaat, de neiging elkaar de loef af te steken. “Ik ben nog meer voor de fiets dan jij”, lijken veel raadsleden te willen uitstralen, ook buiten verkiezingstijd.
Dat dit wel eens tot ondoordachte besluiten leidt, bleek gisteravond weer. In het vorige beleidsplan (2000) stond dat gestreefd werd naar een percentage verplaatsingen per fiets van 50%. Intussen is dit in de praktijk gestegen naar 60%. D66 stelde vervolgens de op zich logische vraag waarom het streefpercentage in de nieuwe nota niet ook is verhoogd naar 60%.
Het antwoord op deze vraag vergt enige achtergrondkennis. Het aantal fietsverplaatsingen is een percentage, dat beïnvloed wordt door het aantal verplaatsingen per auto. Nu hebben we het aantal autoverplaatsingen niet in de hand. Mocht de economische groei doorzetten, dan zou dat aantal wel eens kunnen stijgen. Om dan de huidige 60% fietsverplaatsingen vast te houden vergt extra maatregelen en kost veel extra geld, want Karin Dekker gaf gisteren al heel eerlijk aan dat de huidige voorstellen niet per se leidt tot een groter aantal verplaatsingen per fiets.
De fietswethouder, die ook wethouder Financiën is, stond even in dubio, want zij kon op haar klompen aanvoelen dat dit geld gaat kosten, nog bovenop de 11 miljoen die tot 2010 wordt ingezet. Oplossing: ze legde het terug in de commissie, waar ze gokte op de sfeer van het moment. En inderdaad legde mijn realistische, maar op dat moment niet gewenste geluid het af tegen het ongebreidelde fietsoptimisme.
“En ach”, zei de wethouder, “als eventuele extra maatregelen financiële gevolgen hebben, komen we gewoon weer bij u terug en kunt u dan uw afweging maken.” Nee dus, want wedden dat men dan gaat zeggen dat we nu eenmaal een doelstelling van 60% hebben vastgelegd en dat wie a zegt, ook b moet zeggen? Dit kon nog wel eens een dure commissievergadering zijn geweest…
Reageer maart 15th, 2007