Archief van november, 2007
Het is nog niet eens zo heel lang geleden, dat toenmalig raadslid Peter Verschuren (SP) stelde dat voor aanpak van de Noordwand van de Grote Markt ‘een likje verf’ voldoende was. Op het moment dat in het Noordwanddossier slagen worden gemaakt, komt ook naar buiten dat dezelfde Verschuren, in zijn rol als SP-wethouder, zelf wel een likje verf kan gebruiken.
“SP-wethouders komen niet uit de verf”, is de conclusie van het onderzoek naar de waardering van de wethouders Jannie Visscher en Peter Verschuren. Prima vakwethouders, maar niet direct herkenbaar als SP’ers, zo valt het herkenbare oordeel van de plaatselijke SP-voorzitster te omschrijven.
Nog maar eens een keer: ik vind het heel sterk van de SP dat ze zo’n onderzoek organiseren en ook naar buiten brengen. Als je dit afzet tegen de manier waarop de landelijke SP-partijtop met kritische leden omgaat, is de insteek van de Groningse afdeling een verademing.
De vorm is dus goed, maar de inhoud is wel een probleem. Het is een publiek geheim dat de SP zo graag in het college wilde, dat ze veel van de eigen punten hebben laten vallen. En ook de inhoud van hun portefeuilles staat niet dagelijks in het brandpunt van de politieke aandacht. Goed werk buiten de spotlights levert niet veel punten op bij de achterban, en dat laat dit onderzoek ook zien.
De vraag is dan of en hoe lang de SP met deze situatie genoegen neemt. Want ook bij de begrotingsbehandeling kon de eennagrootste fractie in de raad weinig potten breken. De PvdA stelde, overigens met hulp van de VVD en de Stadspartij, enkele voorstellen uit haar werkconferentie veilig en GroenLinks zag, tot groot genoegen van fractievoorzitter Drewes de Haan, dat de begroting die door de eigen wethouder was voorbereid nagenoeg ongeschonden de eindstreep haalde.
Maar de marsroute van Jan Marijnissen voor de grotere steden is nog steeds mogelijk: zorg dat je in het college komt en blijft, houd je de eerste jaren koest en ga pas het laatste jaar los. Het lijkt er dus op dat het verfblik nog even gesloten blijft.
1 reactie november 24th, 2007
Je zag het al een tijdje aankomen: de moties van de raad worden door het college van een antwoord gezien, alsof het schriftelijke vragen zijn. Tot nu toe waren de effecten alleen merkbaar binnen de kaasstolp van het Stadhuis, maar het antwoord op de motie om geen reclamebelasting in te voeren heeft straks ook extern effect.
In de afgelopen raadsvergadering is er een kort, maar vinnig debat gevoerd over de brief over de reclamebelasting die precies op die dag (14-11) binnenkwam. Achtergrond: bij de bespreking van de bezuinigingsvoorstellen had de raad eerder bij motie uitgesproken geen reclamebelasting te willen invoeren.
In de brief van 14-11 laat het college weten dat de inschatting van de kosten vrij ruim is geweest en dat het echt niet de bedoeling is om kleine makelaarsborden (u weet wel, die in de tuin staan) te belasten. In het eerste kwartaal van 2008 komt er een alternatief voorstel.
Op zich niks aan de hand natuurlijk, en de burgemeester gaf ook treffend aan hoe de formele verhoudingen liggen, maar van de manier waarop wethouder Dekker met deze materie omging, gingen bij mij mijn nekharen recht overeind staan.
Want ik weet ook wel dat de raad nog een nieuw voorstel krijgt en daar dan over kan besluiten en ik weet ook wel dat het college de bevoegdheid, ja zelfs de plicht heeft om de uitvoerbaarheid van moties te beoordelen, maar het gemak waarmee de stellingname van de raad opzij werd gezet was stuitend.
Er is nu eenmaal wel degelijk verschil tussen schriftelijke vragen die door één of meer raadsleden worden gesteld en een standpunt dat wordt ingenomen door de meerderheid van de raad. Als dat verschil wegvalt, treedt motie-inflatie op en kunnen we de raad voortaan beter schriftelijk afdoen.
Wat het college betreft, blijft de reclamebelasting dus nog een mogelijkheid, waar eerst ondernemers en daarna doorvertaald ook klanten last van zullen krijgen. Mij lijkt de stellingname van de raad, nu en in maart 2008, helder.
2 reacties november 21st, 2007
Al een tijdje was het met de Zuiderzeelijn net zo iets als met de Elfstedentocht; je blijft er op hopen, maar eigenlijk weet je toch dat hij toch niet komt. Verschil met de tocht der tochten is weer dat die wel zou kunnen komen, terwijl de snelle spoorverbinding eigenlijk van begin af aan kansloos is geweest. We hebben het afgelegd tegen Almere, einde verhaal.
Eindelijk is daar het verlossende woord: minister Camiel Eurlings (CDA) geeft aan dat de Zuiderzeelijn niet uit kan en trekt de stekker eruit. We hielden er al zwaar rekening mee en zijn natuurlijk ook evenzeer teleurgesteld, maar dat er nu duidelijkheid is, is winst. Want vergeleken met het debat over de Zuiderzeelijn is de Belgische formatie nog maar net begonnen.
Je ziet het ook aan de snelheid waarmee de omslag wordt gemaakt: geen spoorlijn (jammer, schande, balen), maar dan wel geld voor onze economie! Dit zogenaamde ‘transitiepakket’ was bestuurlijk tweede keus, maar staat na de actie van de minister – en soms ook al daarvoor – met stip op één als het belangrijkste gesprekspunt. Iedereen wil zijn deel uit de ruif van € 2 miljard!
Krijgt Groningen dan ook zijn deel? Daar mag je toch van uitgaan. Als beoogd eindpunt van de gesneuvelde spoorlijn loopt de Stad heel wat mis, wat gewoon moet worden gecompenseerd. En recent is wetenschappelijk bevestigd dat de bereikbaarheid van de stad haar kritieke fase nadert. Laten we hopen dat we er met z’n allen in slagen ‘ons’ deel van het geld binnen te halen om daarmee fors te kunnen investeren in hét verkeersknelpunt van de stad, de Zuidelijke Ringweg. Is het toch nog ergens goed voor geweest.
26 reacties november 16th, 2007
Het is op zich gebruikelijk dat er bij de begrotingsbehandeling rekenmachines aan te pas komen, het gaat immers om de financiële cijfers. Maar dit jaar wordt het wel heel spannend, met dank aan het extra geld van de stadsmeierrechten. Het college maakt zich zorgen of we er vanmiddag wel uitkomen en houdt de rekenmachines in de aanslag…We hebben vanmiddag en vanavond 25 miljoen extra te verdelen. Dat levert wensenlijstjes op en het college vreest het scenario dat we aan het eind van de avond ruim boven die 25 miljoen gaan uitkomen. Dan is Leiden in last.
Veel staat of valt met de begrotingsdiscipline van de fracties. Kunnen we het opbrengen om bij elk amendement ook een dekking aan te geven, dan is er niet zo veel aan de hand. Dan ontstaat er gewoon een andere verdeling van hetzelfde bedrag.
Lastig wordt het pas als de raad ongedekte wensen vastlegt, en het college op pad stuurt om hier dekking voor te vinden. Dit staat de raad vrij, maar levert wel het probleem op dat het college vreest.
Mijn mening: laat het gewoon maar gebeuren, vanmiddag. Als het stof aan het einde van de vergadering is neergedwarreld, zullen we zien of de vrees van het college terecht was. We zijn er vervolgens allemaal bij om eventuele uitschieters op te lossen. Ingrijpen in het proces leidt tot beperking van de bewegingsruimte van de raad. En de begrotingsbehandeling is uiteindelijk ‘ons feestje’.
4 reacties november 14th, 2007
Waar Geert Spieker in het begin van zijn raadscarrière door sommigen werd versleten voor iemand die alleen iets zinnigs zou kunnen zeggen over zaken die met voetbal te maken hebben, heeft hij zich in de laatste jaren ontpopt als een veel breder raadslid. Hoewel zijn inspanningen niet altijd worden beloond (Poeleplein, Poraver) blijft hij zich inzetten voor de goede zaak. Nu heeft hij zich zelfs over Sint Maarten ontfermd…Geert Spieker heeft als geen ander raadslid de ombudsfunctie naar zich toegetrokken. Iedereen kent hem en hij wordt om de haverklap gebeld over grote en kleine problemen overal in de Stad, en weet dat met zijn beperkte ondersteuning te organiseren. Geen gemakkelijke klus als je bedenkt dat hij al langere tijd de kar in z’n eentje moet trekken.
Toch levert het ook leuke dingen op, zoals de vragen die hij vanmiddag aan het college gaat stellen over de dag waarop we in de stad St. Maarten vieren. Want 11 november valt dit jaar op een zondag en wat doe je dan? Het DvhN heeft vanmorgen een inventarisatie gepubliceerd, waaruit inderdaad verschillen per wijk naar voren komen. En ik hoor in de wijk dat er door moeders onderling afgesproken wordt wanneer ze langs de deuren gaan.
De vragen van Geert lijken me dus terecht, al kun je je afvragen wat de gemeente daaraan kan of moet doen.
Mij lijkt de oplossing die bijvoorbeeld in winkelcentrum Paddepoel wordt gekozen de meest voor de hand liggende: de winkels op zaterdagavond open, zodat de kinderen op 10 november zowel de straten als de winkels langs kunnen gaan. Zondag rust en maandag geen gedoe.
Maar de GCC adviseert bijvoorbeeld anders en wil dat de kinderen op 12 november langs de winkels gaan. Dat levert in het uiterste geval een wel erg langgerekt volksfeest op en dat lijkt me ook weer niet zo handig. Spieker gaat mee met het GCC en wil St. Maarten ook op maandag doorzetten.
Eigenlijk hoop ik dat het door een oproep van de gemeente of, nog beter, door het zelfregulerend vermogen van de maatschappij zo uitvalt dat we het Sint Maartensfeest op zaterdag kunnen concentreren. Anders is het drie dagen lang hetzelfde liedje.
6 reacties november 7th, 2007
Vorig bericht