Archief van december, 2007
We zitten aan het einde van het jaar, en dan barsten de overzichten weer los. In de overdaad van lijstjes is het ook wel aardig om te zien wat er het afgelopen periode aan politieke uitspraken is gedaan. Hier volgt een arbitrair, onuitputtend overzicht van wat er de laatste maanden is gezegd. Een goede jaarwisseling en een gezond, gezegend 2008 gewenst!
“Anders dienen jullie toch gewoon een bezwaarschrift in?”: wethouder Frank de Vries (PvdA) neemt bewonersparticipatie bij de Brugwachter nogal laconiek op.
“Er mag wel een schepje bovenop”: SP-fractievoorzitter Jasper Schaaf spaart het college als het gaat om bewonersparticipatie bij de Kempkensberg.
“Informeren is niet hetzelfde als overleggen”: de fractievoorzitter van het CDA over de manier waarop het college bewonersparticipatie invult.
“We houden de vinger aan de pols”: Arjan de Rooij (PvdA) legt zich neer bij bezuinigingen op het groot onderhoud van de openbare ruimte.
“Hier is sprake van kraken”: de politie kan niets doen als een opslagruimte van bioscoop Images zonder toestemming wordt betreden en bewoond.
“De ondernemers zijn het er bijna allemaal mee eens”: verkeerswethouder Dekker (GL) verslikt zich in het draagvlak van ondernemers voor het vervroegd autoluw maken van de Steentilstraat.
“De raad ontbeert een langetermijngeheugen”: Drewes de Haan (fractievz. GL) bij verschillende aangelegenheden.
“Bevindingen Andersson zijn pittig”: wethouder Peter Verschuren (SP) klapt uit de school over het onderzoek naar de kredietoverschrijding Europapark.
“Gelukkig is het niet met opzet gebeurd”: burgemeester Wallage (PvdA) probeert uitkomsten Hortusbuurt en Europapark te nuanceren.
“Er moeten geen koppen rollen”: ook onderzoeker Andersson spreekt voor zijn beurt bij de presentatie van het rapport Europapark.
“Ik ga mezelf tenslotte niet een hartaanval werken”: Geert Spieker (Stadspartij) moet keuzes maken nu hij al maandenlang het enige Stadspartij-raadslid is.
“Kraken is altijd onveilig”: het NIBRA (brandveiligheidsinstituut) is helder over de brandrisico’s van kraken.
“Dit is geen kiezersbedrog”: Rosita van Gijlswijk (ex-fractievoorzitter SP) verruilt al na een kleine anderhalf jaar haar parlementszetel voor een partijfunctie.
Tot volgend jaar!
8 reacties december 31st, 2007
Het debat over de kredietoverschrijding leverde voor ramptoeristen misschien niet het gewenste effect op; geen nieuwe motie van wantrouwen, toenadering tussen raad en college. Maar ook al kwam de bal niet op de stip te liggen, er waren toch veel winnaars in het debat.
Winnaars zijn de vier oppositiepartijen die in mei nog een motie van wantrouwen indienden, maar gisteren hun zin kregen, omdat het college na de kramp van het voorjaar nu uit een ander vaatje tapte. Doorleefde woorden uit de collegebankjes over de impact van de rapporten, de erkenning van de positie van de raad en de benodigde veranderingen binnen het college zelf.
Maar ook een raad die met een motie vanuit de coalitie (PvdA/SP) en één vanuit de oppositie (D66/CDA/VVD) duidelijk zijn positie afbakent en er in het vervolgtraject bovenop zit. Het college heeft eieren voor z’n geld gekozen, omdat men ook wel inzag dat de cultuurverandering, waarvan het rapport de noodzakelijkheid uitschreeuwt, niet tot stand kan worden gebracht met een raad die zich niet serieus genomen voelt.
En de dienst is een winnaar, omdat bijna iedereen in het debat aandacht schonk aan de conclusie van Andersson, dat in de loop van de tijd de nadelige kanten van een sterke ontwikkeldienst de boventoon zijn gaan voeren, terwijl diezelfde dienst de stad zichtbaar veel goeds heeft bewezen.
En Geert Spieker (Stadspartij) is een winnaar, niet alleen omdat hij de grap van de avond had (hij als verandermanager voor de PvdA-fractie), maar ook omdat hij zich realiseerde dat een motie van wantrouwen bij deze opstelling van het college eigenlijk niet kon. Hij moest even schakelen, maar kwam er uit op een manier die zijn achterban zeker kan waarderen.
Een echte win-winsituatie dus? Nee, de echte winst moet nog komen, want met een geslaagd debat heb je nog geen cultuurverandering te pakken. Dit zal nog moeilijk genoeg worden en de vorderingen worden met een vergrootglas gevolgd. Het college staat na de kwesties Hortusbuurt en het Europapark op scherp; in het stadhuis én bij de buitenwacht. Met de Brugwachter II dient zich de eerste testcase al aan, en vele zullen nog volgen. Winnen doen we in de stad pas allemaal als er nu echt een trendbreuk zichtbaar wordt.
Reageer december 20th, 2007
De discussie over de kredietoverschrijding bij het Europapark krijgt een bizarre wending. Waren er voor de zomer in het raadsdebat nog enkele kritische opmerkingen over de dienst RO/EZ, maar kreeg het college een motie van wantrouwen aan de broek, nu lijkt het wel net andersom: het onderzoek heet nu vooral onderzoek RO/EZ en als er wat wordt gedaan aan de informatievoorziening door de diensten, de planning en control en de cultuur en werkwijze en cultuur binnen de dienst RO/EZ dan is alles pais en vree. Kerst is vroeg dit jaar!
De bovenstaande opsomming heb ik niet zelf verzonnen, maar staat in de brief van het college die als reactie is geschreven op het onderzoeksrapport. Al in een eerdere weblog heb ik erop gewezen dat het college in zijn inzet geen enkele aandacht besteedt aan de informatievoorziening door het college aan de raad.
Vanaf het moment van verschijnen van het rapport, met name het onderzoek naar de cultuur binnen de dienst, is de focus verschoven van de rol van het college naar die van de dienst. De aanbevelingen geen koppen te laten rollen, de verandermanager, de eventuele splitsing in ontwikkeling en beheer hebben de meeste aandacht getrokken. Bewijs hiervoor is de insteek van de pers: het Dagblad stelt zichzelf de vraag wie de verandermanager moet worden en de Gezinsbode concludeert dat de crisis is bezworen omdat er consensus bestaat over benodigde maatregelen bij de dienst.
Hebben we het dan in het voorjaar helemaal bij het verkeerde eind gehad? Hebben we de motie van wantrouwen dan verkeerd geadresseerd? Uiteraard niet. Zoals in elk fatsoenlijk bestuurlijk debat over welk probleem dan ook in de gemeentelijke organisatie is het college het aan te spreken orgaan. Want het college is voluit verantwoordelijk voor de ambtelijke organisatie, wat daar ook van zij.
En dan wordt het debat ook weer interessanter. Dan zijn de gebreken in de informatie van de dienst naar het college opeens ook gebreken waar het college op aan te spreken is. Dan is ook niet meer het onderdeel van Hans Andersson het meest prominente onderdeel van het onderzoek, maar dat van Leendert Klaassen, waar het ging om de informatievoorziening van het college aan de raad.
Dan gaat het debat gewoon weer over de kredietoverschrijding, het budgetrecht van de raad en onderling vertrouwen. En was ‘vertrouwen’ ook niet het sleutelwoord in het debat in het voorjaar?
1 reactie december 12th, 2007
Het is de laatste tijd een repeterende uitspraak van het college: “Gelukkig is vast komen te staan dat het niet expres is gebeurd!” Dit doet me denken aan mijn prille kinderjaren. Want als ik als kind iets deed wat niet mocht, zei ik altijd tegen mijn moeder: “Maar ik deed het niet expres!” Haar antwoord was steevast: “Nee, dat moest er nog eens bijkomen!”En zo is het hier ook. Wat heb ik eraan dat burgemeester Wallage over de uitglijer van wethouder Verschuren (SP) zegt dat er gelukking niet bewust is gelekt? Wat heb ik en wat heeft de buurt eraan als het college in zijn brief over het onderzoek Hortusbuurt stelt dat er geen opzettelijke fouten zijn gemaakt? Wat koop ik ervoor dat het college bij het onderzoek naar de kredietoverschrijding bij het Europapark onderstreept dat de informatie niet bewust is achtergehouden?
Helemaal niets natuurlijk en het is ook een dooddoener van jewelste. Bij een bestuurlijke benadering is het uitgangspunt altijd dat de intenties van betrokkenen goed zijn geweest. Dat je intussen scherp blijft voor eventuele aanwijzingen voor het tegendeel, wil niet zeggen dat je mensen van bewust handelen beticht.
En bij de discussie over de kredietoverschrijding ging het daar ook helemaal niet om. Het enkele feit dat de dienst het college veel te laat over de oplopende kredietoverschrijding heeft geïnformeerd, en het enkele feit dat het college nadat het hem gemeld was nog drie weken wachtte met het informeren van de raad, was al meer dan genoeg aanleiding voor een fel debat, uitmondend in een motie van wantrouwen.
De echte boodschap van het rapport is dat de oppositie op dat moment goed zat. Er is inderdaad, zo hebben ook de onderzoekers vastgesteld, sprake van een scheefgroei binnen de dienst, die jarenlang in de luwte heeft kunnen werken, gesteund door een vanzelfsprekende sociaal-democratische rugdekking uit het Stadhuis. En die combinatie heeft de stad jarenlang veel opgeleverd, maar begint nu scheuren te vertonen door een veranderende tijdgeest.
Andersson stelt in zijn onderzoek heel duidelijk vast dat de dienst en het college de tekenen des tijds niet hebben verstaan en dat de ontegenzeglijke voordelen van gouden formule van weleer nu niet meer opwegen tegen de nadelen. Want ik weet zeker dat veel mensen in de stad ook herkennen dat de communicatie met de buitenwereld aan verbetering toe is. De luiken moeten (verder) open, er is te lang onder één hoedje gespeeld, er waren teveel een-tweetjes tussen Zuiderdiep en Grote Markt.
Terug naar het college. In zijn collegebrief over het onderzoek geven ze aan de bevindingen te herkennen en de conclusies te delen. Het onderwerp informatievoorziening omschrijft het college als: “de informatievoorziening van diensten naar college en raad”. Ik vind het echt niet te filmen dat het college hier de eigenstandige rol van informatievoorziening van college naar de raad wegmoffelt, alsof Klaassen hier niet uitgebreid over heeft gerapporteerd. Natuurlijk had hier ook moeten staan de informatievoorziening van college naar raad. Het zal wel weer niet expres zijn.
5 reacties december 5th, 2007