Archief van februari, 2010
Terwijl de PvdA in het Forumdebat Almelo aanhaalt als plek waar je niet wilt wezen, laat de SP zich inspireren door het Almelose ‘geluksbudget’. Wat mij betreft een proefballonnetje in verkiezingstijd, maar wel met een serieuze ondertoon.
Het idee van de SP: € 450 voor mensen in een sociaal isolement als gevolg van verslaving, langdurige werkloosheid of chronische ziekte, te besteden aan iets waar zij gelukkig van worden. Voor de één is dat bijv. iets met fotografie doen, voor de ander is dat Holiday on Ice.
Dit idee is een proefballonnetje in verkiezingstijd, maar vestigt wel de aandacht op een onderschat probleem: ook in de stad Groningen zitten veel mensen in een sociaal isolement, is er steeds meer sprake van eenzaamheid. Nu verschilt het CDA van de SP op tal van punten: wij vinden dat de gemeente geen inkomenspolitiek moet voeren, wij zijn behoedzamer met gemeenschapsgeld en vinden dat geluk geen bij de overheid af te dwingen recht is. Maar dit ontslaat je niet van de verplichting om over het probleem van vereenzaming na te denken, en de SP doet dat.
Maar met een geluksbudget ben je er nog niet. Het geluksbudget in Almelo is daar een succes omdat de doelgroep wordt geselecteerd. Eerst wordt gekeken of iemand wel aan een aantal eisen voldoet en bij bewezen ‘geschiktheid’ wordt het bedrag toegekend. Van een generieke methode om eenzaamheid in de volle breedte aan te pakken is helaas geen sprake.
Eenzaamheid is een onzichtbare epidemie die steeds meer om zich heen grijpt en het is terecht om dit hoog op de politieke agenda te zetten, complimenten voor de SP! Maar het CDA wil verder gaan dan een douceurtje voor een selecte groep en wil zich ook richten op de groep mensen die maar moeilijk te bereiken is en waar € 450 minder effect heeft. Dat vraagt om goed georganiseerde hulp en aandacht. Dat vraagt om een samenleving waarin mensen, instellingen, verenigingen en kerken samenwerken en verantwoordelijkheid nemen.
De overheid kan geen geluk regelen (gelukkig maar), maar heeft wel een rol in het stimuleren van activiteiten, waarbij het hart kan spreken. Het symbool van geluk is niet het Euro-teken , maar het hart!
3 reacties februari 25th, 2010
Het was direct na de zomer dat de raad de bestelling plaatste om begin 2010, in ieder geval vóór de verkiezingen, inzicht te krijgen in de mogelijke bezuinigingsmaatregelen voor de nieuwe raadsperiode. Nu ligt er dan een brief, maar nog steeds is er geen duidelijkheid.
Toegegeven, het college komt vóór de verkiezingen met een brief die gaat over de bezuinigingen. En OK, met het ambitieniveau van deze bezuinigingsoperatie (70 mln) is helemaal niks mis. Maar verder is de brief vlak, vaag en voorlopig. En zeker niet zoals we hadden afgesproken.
In het persbericht noemt het college het “een pakket van bezuinigingsmogeljkheden”. In feite is het een optelsom van categorieën bezuinigingen, met daar een bedrag aan geplakt zonder enige onderbouwing. Wat vooral steekt, is dat de brief geen enkele duidelijkheid geeft over wat er met de voorzieningen in de stad gebeurt.
Citaat onder het kopje ‘Voorzieningenniveau’: “In totaal beslaat dit deel van het bezuinigingspakket circa 30 miljoen Euro, de maatregelen zijn redelijk evenwichtig over de beleidsterreinen verdeeld.” Er wordt bezuinigd op voorzieningen, we hebben geen idee welke dat zijn, en de wethouder weigert ze toe te lichten! En dan wel doodleuk zeggen dat de maatregelen, die dus wel degelijk in nader detail bekend zijn, redelijk evenwichtig over de beleidsterreinen zijn verdeeld. Verstoppertje spelen?
Hier houd je dus zowel de raad als de stad in het ongewisse. Gaat het ook over de sociale voorzieningen? Als dat zo is, hadden we dat meteen willen weten! En er ligt wel degelijk een relatie met de bezuinigingen op de formatie, die in deze brief vooralsnog erg gematigd blijken (-/- 250 fte).
Want daar heb je precies de kern van onze campagne te pakken: we zullen met de risico’s van de grote projecten, minder geld uit Den Haag en meer uitkeringen ook veel forser moeten bezuinigen op personeel en efficiency, wil je de sociale voorzieningen in stand houden en forse lastenverzwaringen voorkomen. Te zachtzinnig omspringen met het één, levert problemen op bij het ander: kijk uit voor de bananenschil!
1 reactie februari 23rd, 2010
Vanmorgen vroeg werd duidelijk dat het kabinet is gevallen. Veel teksten op radio, TV en Twitter over hoe het is gelopen en wiens schuld het is. Ik vind dat het genoeg over Den Haag is gegaan en dat we het nu weer over Groningen moeten hebben. Zie het volgende persbericht:
GENOEG DEN HAAG, NU GRONINGEN
Het CDA Groningen baalt ervan dat de Haagse sores de lokale verkiezingen overschaduwen. Lijsttrekker Seton: “Ze hebben het weer voor elkaar, straks gaan de gemeenteraadsverkiezingen over Uruzgan of niet, terwijl het hoort te gaan over wat er in de stad speelt!”
Allereerst is dit een klap in het gezicht voor alle campagnevrijwilligers, van welke partij dan ook. Maar ondanks, of juist door wat er in Den Haag speelt, doet het CDA in Groningen er nu een schepje bovenop. De val van het kabinet stimuleert het CDA om nog meer de mensen op te zoeken en aanspreekbaar te zijn voor de problemen die in de stad spelen. Daarom is het CDA vanaf komende maandag (22-02) elke dag tussen 16.00 en 18.30 uur op verschillende plaatsen zichtbaar aanwezig op straat.
CDA-voorman Jan Seton waarschuwt ervoor dat we ons niet moeten laten afleiden door de landelijke ruzies: “Er zitten stevige discussies aan te komen over hoe we de stad met elkaar door de economische crisis heen loodsen. We hebben genoeg van partijpolitieke spelletjes, het Haagse speelkwartier is over. Gaan we het hier over Uruzgan hebben, of over de betaalbaarheid van tram en Forum?”
Het CDA Groningen vindt een kabinetscrisis anderhalve week voor de gemeenteraadsverkiezingen hopeloos en de val van het kabinet onverantwoord. Zeker in een tijd van economische crisis. Seton: “Wij gaan in ieder geval nog meer gemotiveerd aan de slag, om de stad na 3 maart een betrouwbaar bestuur en perspectief voor de toekomst te geven.”
1 reactie februari 20th, 2010
De laatste raadscommissie van deze raadsperiode was gewijd aan de tram. Er zijn nog geen definitieve gegevens bekend, maar er was wel genoeg nieuws om nog vóór de verkiezingen zinnig over te praten. Nieuw was bijvoorbeeld dat de VVD en Stadspartij stevige kritiek kregen op hun alternatieven.
Voor het college en tramwethouder Dekker waren er complimenten voor de manier waarop verschillende problemen in overleg met betrokkenen zijn opgelost. Meest prominent geldt dit voor het model dat bewonersorganisatie BOB uit Beijum heeft voorgelegd en nu terecht als serieus alternatief wordt onderzocht.
Kritiek was er op de opstelling van de VVD, die haar eigen Translohr promoot en daarbij volhoudt dat deze de regio in kan. Daarbovenop liet Betty de Boer op OOG weten dat de Regiotram helemaal niet op bestaand spoor kan rijden.
Nu is dat of briljant, heeft ze een punt en haalt ze daarmee jaren voorbereiding van de tram onderuit, zo’n twee weken voor de verkiezingen. Of het is gewoon niet waar en ze haalt een zeperd. Ik heb na deze constatering gevraagd of we hier nu voor eens en voor altijd duidelijkheid over kunnen krijgen, want daar hebben de raad en de stad recht op. Wordt morgen vervolgd in de raad, want dan heeft Dekker met Pro Rail gebeld voor de definitieve uitslag.
Intussen zijn er slagen gemaakt met de tram, maar is er nog veel niet concreet. Een enorme bandbreedte in de investeringen, die kunnen oplopen tot € 370 miljoen. Het exploitatietekort schijnt de € 0 te naderen, maar het is nog volstrekt onduidelijk wat de onderbouwing hiervan is. Nog verschillende wensen, zoals de ook door ons bepleite extra halte aan de Zonnelaan en de koppelvariant van de BOB, waarvan niet bekend is welk effect die heeft op de exploitatie.
Voldoende redenen dus om onvermoeibaar kritisch naar de tram te blijven kijken in tijden van bezuinigingen. We moeten zeker weten dat we het geld hebben om hem aan te leggen en vervolgens ook jaar na jaar te kunnen laten rijden. De regiotram is er zeker nog niet, maar de verschillende vormen van stadstrams geven momenteel in ieder geval niet het vertrouwen dat we daarmee een verantwoorde exploitatie kunnen draaien.
21 reacties februari 16th, 2010
Vanavond sprak minister Donner, na een korte ‘meet and greet’ met CDJA’ers, bij Albertus. Veel realiteitszin over de financiële situatie, veel ‘tering naar de nering’, maar ook visie voor straks en daadkracht voor nu. En er kwam een konijn in voor…
Nee, de titel gaat niet over de minister zelf. Zijn lopen is bedachtzaam en hij praat in volzinnen, ook in antwoord op vragen vanuit de zaal, maar zijn geest is nog uitermate lenig.
Het ging over de economische situatie waarin we ons bevinden. Aan de ene kant mogen we onze handjes dichtknijpen met een relatief lage werkloosheid, “maar daar heeft een bedrijf dat failliet gaat en een werknemer die z’n baan kwijtraakt niets aan”. Aan de andere kant loopt de staatsschuld duizelingwekkend snel op en zit de voor herstel benodigde economische groei van 2% er de komende jaren niet in.
Er komen dus behoorlijk grote problemen op ons af. Donner hield ons voor om niet als een verstijfd konijn in de koplampen van een snel dichterbij komende auto te blijven kijken, maar in beweging te komen en in te spelen op de mogelijkheden die er zijn en gebruik te maken van de tijd die we nog hebben.
Het gaat over de onvermijdelijke noodzaak te bezuinigen, om het niveau van de sociale voorzieningen overeind te houden en om forse belastingverhogingen te voorkomen. Het gaat om het vaststellen wat de komende jaren écht van belang is voor de stad en haar inwoners. Het gaat om het bepalen van wat je kan en wat je wilt dragen. Voor jezelf en voor mensen die het op eigen kracht niet redden.
Duidelijk is dat de gemeente een vuurproef staat te wachten als het gaat om bezuinigingen. We zullen, alle partijen gezamenlijk, nog de nodige beweeglijkheid en creativiteit aan de dag moeten leggen om te voorkomen dat we een plat konijn worden.
1 reactie februari 15th, 2010
Vorig bericht