Archief van februari, 2012
Direct nadat ik met collega Joost van Keulen (VVD) vragen stelde over de miljoenentegenvallers sinds de vaststelling van de begroting 2012, reageerde wethouder van Financiën Dekker (GL) als door een wesp gestoken:”Dit is vragen naar de bekende weg!”. Nu er een antwoord ligt, is de toon wel wat anders…
Een dag later herhaalde wethouder Dekker haar commentaar nog eens voor de microfoon van RTV-Noord, terwijl ze aangaf de vragen nog niet te hebben gelezen. Alle risico’s stonden a) al in de begroting en b) we zouden binnenkort de sleutelrapportages bespreken, dan moesten we het daar maar aankaarten. Maar ja, onze vragen gingen juist over de periode ná de vaststelling van de begroting (weg a) en de sleutelrapportages gingen over mei-aug ‘11 (exit b).
Intussen heeft het college de vragen bekeken, het huiswerk gedaan en ze zijn zich rot geschrokken. Sinds we de begroting 2012 vaststelden (nov vorig jaar) zijn we € 33 mln verder weggezakt, is € 76 extra weerstandsvermogen nodig (incl. € 52 mln Meerstad) en moet er gezien mogelijke Rijksbezuinigingen in totaal een bedrag van tussen de € 100 en € 150 mln op tafel komen! Hoezo vragen naar de bekende weg?
Direct worden de stellingen ingenomen. De SP wil de tram afschieten als dat nodig is voor het behoud van de sociale voorzieningen. De PvdA heeft eerder aangegeven geen lastenverzwaring te willen, en noemt als optie het schrappen van de deksels op de Zuidelijke Ringweg. Je kunt ook denken aan het terugschroeven van ambities, bijvoorbeeld op het terrein van duurzaamheid.
Opvallend is dat al deze zaken (bezuinigingen, Regiotram, Ringweg, duurzaamheid) in de portefeuille van wethouder Dekker zitten. Zij zal niet veel zin hebben in het schrappen in deze posten. Maar zal ze het aandurven om de PvdA te trotseren en tot lastenverzwaring over te gaan? Of waagt ze het om toch het mes te zetten in de door de SP met hand en tand verdedigde sociale voorzieningen? Of pakt ze te elfder ure toch nog het Forum aan? Zijn er überhaupt nog taboes?
Hoe dan ook, het spel is op de wagen en dat werd tijd ook. Al vanaf de verkiezingscampagne roepen wij dat de Stad te weinig geld voor al die ambities heeft, je kunt niet in een tijd van crisis alle 4 grote projecten in de benen houden, zonder lasten te verzwaren of het sociale gezicht aan te tasten.
Het college lijkt zich dat nu ook te realiseren en meldt aan het eind van de brief dat het niet uitgesloten is dat er aan het collegeprogram moet worden gesleuteld. Nieuwe onderhandelingen dus, en de messen zijn geslepen. Intussen beginnen steeds meer mensen zich af te vragen of dit college wel in staat is om de stad door de crisis te loodsen, nu de tegenvallers zich in een ongekend tempo opstapelen.
Want we zitten halverwege de raadsperiode en deze Voorjaarsnota kan wel eens bepalend worden voor een eventuele toekomst van Links II. Voor mij is het de vraag of het college in deze onderhandelingen de bekende weg gaat kiezen (problemen bagatelliseren, urgentie ontkennen, oplossingen uitstellen of afhankelijk maken van de provincie) of dat ze de werkelijkheid nu echt onder ogen willen/durven zien.
9 reacties februari 25th, 2012
Een mooie foto in de krant vanmorgen: burgemeester Rehwinkel die als een volleerde bezorger een Valentijnstaart aflevert bij de collega-bestuurders in het Provinciehuis. Maar de taart viel niet goed…
Er was natuurlijk alle aanleiding toe om een gebaar te maken. Na het eerdere gedoe rond de 35 miljoen voor het Forum, de 35 miljoen voor de Enexis-aandelen is het nu de derde keer dat provincie en Stad recht tegenover elkaar staan. Puur slecht in een tijd van veel grote projecten en een diepe recessie, waarbij je elkaar juist hard nodig hebt.
Complimenten dus ook voor Rehwinkel, die als enige stadsbestuurder lijkt te begrijpen dat er wel echt iets moet gebeuren in de relatie Stad-Provincie, voordat er nog meer bestuurlijke brokken worden gemaakt. Het plan was dus goed en aan de kwaliteit van de taart zal het niet hebben gelegen, en toch ging het mis. Waarom?
De Achilleshiel van het plan bleek de meegekomen fotograaf die Rehwinkel met taart en al in de gangen van het Provinciehuis op de plaat zette. Dit aspect zorgde ervoor dat het goed getimede gebaar alsnog de mist inging. Want door die fotograaf in de gangen van het Provinciehuis te posteren, werd het van een empathische achter-de-schermen-actie tot een PR-stunt, en daar reageerden de provinciale bestuurders allergisch op.
“Kijk mij nou eens m’n best doen om de banden met GS aan te halen” was niet de tekst waar men aan het Martinikerkhof op zat te wachten, integendeel. Eerst maakt de Stad goede sier met het redden van het Groninger Museum, en vervolgens ook nog eens met een gefotografeerde taart als goedmakertje. Het voelde niet als een tractatie, maar meer als ‘getaart worden’.
Het kostbare gebak ging grotendeels naar het secretariaat en not amused ging men driftig voort met het gehakt maken van het gemeentelijk reddingsplan voor het museum (te vroeg en te weinig), waarmee de positieve inzet van Rehwinkel, wederzijdse toenadering, niet werd gehaald.
Hoe nu verder? CdK Van den Berg heeft, aangespoord door een brief van mijn CDA-collega Patrick Brouns aangegeven wel een kop koffie met Rehwinkel te willen drinken, en dat is geen moment te vroeg. Mijn inschatting: het wordt koffie zonder taart.
Reageer februari 15th, 2012
Ik heb het college wel eens traagheid verweten, maar vandaag is het eens precies andersom. Het college is te snel geweest. Tussen de besluitvorming over een verordening (op de bekendmaking NB) in de raad en een publicatie daarover in de Gezinsbode zat veel minder dan 24 uur, een nieuw record!
De casus is eenvoudig: op woensdag 21 december 2011 sprak de raad over de verordening op de bekendmaking. Deze is toen, evenals een CDA-motie, door de raad vastgesteld.
De volgende middag (do 22-12) lag de Gezinsbode in de bus, waarin een omkaderd bericht was opgenomen over de manier waarop officiële gemeentelijke mededelingen vanaf 2012 zouden worden gepubliceerd. Precies datgene waar we de avond ervoor over hadden gedebatteerd.
Ik acht het college tot veel in staat, maar niet dat zij informatie die het gevolg is van besluitvorming van woensdagavond tijdig kunnen aanleveren voor de Gezinsbode van de volgende dag. Uit een check bleek, dat kopij voor de Gezinsbode van donderdag al ruim vóór woensdag binnen moet zijn. De conclusie is dan, dat de publicatie al vóór de raadsvergadering was aangeleverd.
Hmm.
Je kunt hier natuurlijk heel boos over worden. De coalitie heeft de zaken blijkbaar zodanig dichtgetimmerd, dat niet alleen de besluitvorming, maar ook de publicatie bij voorbaat vaststaat. Je kan het hebben over het passeren van de gemeenteraad, een creatieve invulling van het dualisme of een nieuw dieptepunt in de informatievoorziening door B&W aan de raad.
Ik bekijk het echter liever van de praktische kant, want deze werkwijze kan ons wel eens flink wat tijd gaan schelen! In schriftelijke vragen aan het college stel ik dan ook voor dat we voortaan niet alleen het raadsvoorstel krijgen, maar ook de publicatie van de dag daarop, zodat we weten wat we gaan besluiten.
Want waarom zou de Gezinsbode dat wel vóóraf mogen weten, en de raad zelf niet? Daar zit toch een vorm van onrechtvaardigheid in.
En als we dat dan van tevoren rondgestuurd krijgen, is de raad verder een formaliteit. Alle stukken zijn conform; discussiëren heeft geen zin, amenderen mag niet want dan klopt de publicatie van de dag erna niet meer.
Echte fanatiekelingen zullen voorstellen om de raad voortaan schriftelijk af te doen; waarom bij elkaar zitten als je toch al weet wat de uitkomst is?
De ultieme consequentie is afschaffing van de gemeenteraad. Dat mag wettelijk niet, maar ik weet dat er in de boezem van het college verschillend naar de waarde van wetgeving wordt gekeken. Democratie is vloeiend, dus waarom niet experimenteren met een raadloze gemeente?
Scheelt ook een boel lastige vragen…
2 reacties februari 8th, 2012