Filosoferen
11 juli 2009
Het was toch nog een mooie zomeravond, afgelopen donderdag. Tussen de buien door was er genoeg ruimte voor een fotoshoot op herkenbare plekken in de stad. En niet alleen de geijkte plekken kwamen aan bod: naast het Peerd van Ome Loeks, de Martinitoren en de Kop van Oost belandden we ook in café Veronica, bij Ulgersmaborg, waar we samen met de vaste gasten filosofeerden over Geert Wilders en werkloosheid.
Wie verwacht er nou midden op een bedrijventerrein zo’n bruine kroeg? Zo zie je maar weer dat je ook na 20 jaar Stad nog niet alles kent. En het was boeiend om zo maar even aan te waaien en te praten over buitenlanders, Balkenende en bier. En heel gezellig.
Dat filosoferen doen we eigenlijk te weinig. Ja, we hebben bij het Voorjaarsdebat gefilosofeerd over de oorzaken en oplossingen van de recessie en het ook dicht bij onszelf gezocht: de bankiers zijn geen demonen en wij zijn geen heiligen. Recent nog heeft de Paus (over heiligen gesproken) in zijn laatste encycliek ook gesproken over dat de mens zelf debet is aan de crisis: economie, winst maken is geen doel op zich, maar moet leiden tot het algemene goed.
Er zijn ook andere geluiden over de menselijke neigingen. In de discussie over het fietsparkeren stelde de PvdA laatst voor om mensen te laten betalen voor gebruik van fietsenstallingen. Op zich een nobel en redelijk streven, maar dit zal tot neveneffect hebben dat veel mensen hun fietsen weer gratis vlak voor de winkeldeur gaan parkeren, iets wat we net met jaren consequent beleid hebben bestreden.
De PvdA vindt dat we daarmee een zwarte kijk op de mensen hebben, die in alle redelijkheid best een redelijke prijs en een omweg voor een fietsenstalling zullen accepteren. Woordvoerder Jan Spakman betitelde de tegengeluiden in zijn opinie-artikel als gefilosofeer over de gemakzucht van mensen.
Filosoferen? Kijk dan toch gewoon wat er in de stad gebeurt! Dagelijks zie je mensen (de goeden niet te nagesproken) die hun fiets lukraak op de stoep neerkwakken, maling hebben aan toegankelijkheid voor de gehandicapte medemens om zelf maar een paar minuten te kunnen winnen. De zee aan geparkeerde fietsen in de stad is langzamerhand één van de grootste ergernissen geworden. Extra financiële drempels voor stallingen dragen niet bij aan een oplossing.
Tja, eigen belang voor algemeen belang, het is niets nieuws. Elke neergekwakte fiets maakt pijnlijk zichtbaar dat de filosofie van de PvdA het in de praktijk niet redt .
Bericht onder: Wilders, filosoferen
5 reacties Voeg eigen reactie toe
1. Bert | 11 juli 2009 om 09:02
De neiging om een fiets te gebruiken naar en in de binnenstad is zeer menselijk. En ook wenselijk voor de fietser zelf en voor de medemensen. Als fietser is het menselijk leven lichter en heeft de medemens meer ruimte om te leven. Het streven naar maximale fietsvrijheid kan de vrije ruimte van een ander beperken. Gezamenlijk de vrije ruimte inrichten geeft de individuele fietsparkerende mens de maximale ruimte. En waarderen met kwaliteit en beprijzen van de fietsparkeerruimte is een middel. Daar waar iedereen zijn fiets wil stallen moet de kwaliteit beperkt zijn en de prijs hoog. De meest gewaardeerde fietsparkeerplaatsen liggen juist naast de ingang van de gewenste bestemming. Daar ligt het knelpunt. De minst gewaardeerde plaats waar de fietser niet wil zijn zijn de beschikbare fietsparkeerplaatsen, die liggen veraf van de bestemming. Daar is dus vrije ruimte beschikbaar. Beprijs dus de knelpunten en zorg dat de fietsparkeerplaatsen aantrekkelijk zijn.
2. Dirk Vermeeghen | 13 juli 2009 om 11:30
Je kunt het fietsenplan ook anders zien: nu de automobilist “leeg” is wordt de fietser uitgeknepen. De volgende stap is een wandeltax.
3. Ulfert Molenhuis | 14 juli 2009 om 23:16
Politici zouden blij moeten zijn met zoveel fietsende stadjers. Het kunnen er toch niet genoeg zijn? Als we er voor kunnen zorgen dat de fietsen niet onnodig lang geparkeerd staan op dezelfde plek, dan lost dit luxe probleem zich vanzelf op. Met neergekwakte fietsen valt het in de binnenstad overigens reuze mee. Jan weet dat ook als geregelde doordestadfietser. Laten we ons maar zorgen maken over de lasten die de stadsburgers boven het hoofd hangt met al die megaprojecten. Met een rol bierviltjes uit Veronica kom je misschien al filosoferend wel een heel eind en dan op basis daarvan maar de juiste keuzes maken. Het kan niet anders of dan moet er wel iets afvallen, anders moeten straks alle stadjers fietsen.
4. Fred | 15 juli 2009 om 18:07
Er moet gewoon een tram in de stad komen en een stadspark.
Elke zichzelf respecterende stad heeft een park. Waar je zomers kan re-cre-eren. Waar je in de hertfst kan mijmeren .
Maar Groningen heeft niets. Alle geld wordt misbruikt voor de hoibbys van de corrupte PvdA politici.
En een tram wordt ook wel eens tijd.
5. Rob Heusdens | 25 december 2009 om 16:32
Ik snap het niet.
De zeeen aan geparkeerde fietsen zijn een ergernis geworden of ging het nu om het neersmakken van fietsen op straat?
Of moet de binnenstad gewoon fietsvrij?
Plaats uw reactie
Trackback dit bericht | Voeg RSS link toe