Zelfmaaiers/zelfstrooiers
21 mei 2011
Er is in de stad een nieuwe vrijwilligersclub ontstaan, de zelfmaaiers. Elk beschikbaar vrij uurtje stappen tientallen Stadjers op de zelf aangeschafte maaimachine om het openbare groen te millimeteren. De gemeentelijke bezuinigingen op beheer en onderhoud hebben zo een positieve invloed op de eigen verantwoordelijkheid van inwoners van deze stad. En het gerucht gaat dat ze in de winter van naam en activiteit veranderen: de zelfstrooiers.
Zaterdagmorgen, 7 uur. Jannes (38) en Joost (34) starten hun hagelnieuwe zitmaaiers voor de eerste maaironde dit weekend. Doordat de gemeente bezuinigt op beheer en onderhoud staat het gras in hun wijk okselhoog en dat laten ze zich niet gebeuren. Ondanks protesten van de Partij van de Dieren (het hoge gras is een ideale habitat voor allerlei kruipend gedierte) zetten ze met veel plezier en toewijding het mes in het gemeentelijk groen.
Twee uur later spreken we ze in de koffiepauze. Een korte pauze, want er is nog heel wat gras te gaan. Desgevraagd zeggen Jannes en Joost dat ze vanwege de aanhoudende klachten uit de wijk en de afhoudende reactie van de gemeente “in het gat zijn gesprongen”. Hoe je het ook wendt of keert, het gras moet gemaaid en als de gemeente het vertikt, dan doen ze het zelf wel.
De werkzaamheden van de twee broers worden in de wijk erg gewaardeerd. Een wijkbewoner, die anoniem wil blijven, maakt zich boos over de terugtrekkende beweging van de gemeente: “We mogen wel steeds meer OZB betalen, maar maaien? Ho maar!”. Zorgen zijn er over de veiligheid en het voortwoekeren van allerlei onkruid: “zo wordt de stad wel erg groen!”.
Jannes en Joost genieten van hun nieuwe hobby, ook al is die uit nood geboren. De zitmaaiers worden op hun staart getrapt en aan het einde van de zaterdagmiddag liggen de gemeentelijke percelen er weer als een biljartlaken bij. Interesse vanuit de gemeente? “Er is wel een ambtenaar wezen kijken, maar die kwam vooral controleren of onze maaiers niet teveel CO2 uitstoten. Stank voor dank.”
De broers zijn niet de enige; overal in de stad ontstaan eigen initiatieven om de wijk leefbaar te houden. Gezien de recente beantwoording door het college van vragen van het CDA over strooibeleid, zien velen van hen hun kans schoon om ook in de winter actief te zijn. Niet op het grasveld, maar op de stoep, om die sneeuw- en ijsvrij te maken. Nu de gemeente als beleid heeft neergelegd dat burgers meer zelf moeten strooien, hopen de broers op een ouderwets strenge winter. Niet voor de ouderen onder ons, maar wel voor henzelf: zo hebben ze al onderzocht of er een strooikar achter de zitmaaier gehangen kan worden. Laat die winter maar komen!
Bericht onder: Zonder categorie
Plaats uw reactie
Trackback dit bericht | Voeg RSS link toe